Jan Versluis treurt om opdoeken handel
hoogblokland • Het ‘oud-ijzerkerkhof’ aan de Beemdweg in Hoogblokland bestaat niet meer. Eigenaar Jan Versluis kreeg hulp van vrijwilligers om een dwangsom van de gemeente Molenlanden te voorkomen.
Ron Versluis, neef van Jan, regelde een groep vrijwilligers om het terrein aan de Beemdweg in een week tijd te ontruimen. Ron vertelt: “Op donderdag 1 september kwam mijn oom Jan bij mij met de vraag of ik hem kon helpen. ‘Ik heb veel papieren en kom er niet meer uit’, zei hij. Bij de stapel post zat een brief van de gemeente. Daarin stond dat Jan vóór 12 september zijn terrein leeg moest hebben gemaakt, op last van een dwangsom. Wat mijn oom deed week af van het bestemmingsplan.”
Spontaan
Na overleg met Jan zocht Ron mensen om hem te helpen. “Iemand zette een oproep op Facebook, ik vroeg familie en er kwamen ook spontaan dorpsgenoten en zelfs mensen van buiten het dorp om te helpen. Op zaterdag 3 september en alle avonden van de week daarna hebben we met elkaar flink aangepakt. Wim Korevaar uit Langerak heeft containers geplaatst. Mensen van het woonwagenkamp en hoveniersbedrijf Van Rosmalen hebben ook geholpen. Jeroen van Rosmalen en Henk van Mourik hielpen ons met shovels en de oud-ijzerhandelaren Rinus van Doorn en Arie den Hartog hebben oud ijzer meegenomen.”
De aanblik van de entree van het dorp, vanaf de Beemdweg gezien, is ingrijpend veranderd. In plaats van oude fietswielen, roestige stukken ijzer, keukentrapjes, pannen en andere afgedankte voorwerpen is er nu weer gras en een woonhuis te zien. “Je ziet het boerderijtje weer staan”, zegt Ron. “Ook de bomen zijn gesnoeid. De Omgevingsdienst Zuid-Holland Zuid was aangenaam verrast en zeer tevreden.”
Jan zelf is er emotioneel onder, vertelt Ron. “Hij heeft weinig geslapen. Maar ik denk dat hij uiteindelijk blij is. Hij is zelfs verder gegaan dan nodig was. Ook een aantal schuren hebben we leeg mogen maken. De boomgaard hebben we ook opgeruimd. We hebben tweehonderd banden weggehaald en velgen uit de Tweede Wereldoorlog of van daarvoor. Voor het oud ijzer krijgt hij nog geld, ik hoop dat het meer opbrengt dan hij moet betalen. Ik schat dat we twintig containers hebben gevuld.”
Afgelopen zomer vertelde de 72-jarige Jan aan Het Kontakt nog enthousiast over zijn handel in afgedankte spullen. Hij verzamelde al oude spullen toen hij nog een jochie was. ‘Met een oud tasje van mijn moeder liep ik op de vuilnisbelt in de buurt van ons huis’, vertelde hij. Zijn brood verdiende hij als medewerker van reinigingsdienst Waardlanden. De handel in zijn tuin en schuren noemde hij zijn hobby.
Doel kwijt
De Hoogbloklander mist zijn handel. “Er is geen bliksem aan. Het is allemaal geouwehoer met die gemeente, die kwam met een dwangsom. De andere kant is dat veel mensen me hebben geholpen, dat is hartverwarmend. Maar ik mis het, je bent je doel kwijt. Ik was constant aan het recyclen. Ik ga wel weer ijzer halen en wegbrengen, maar thuis kan ik niks meer in het zicht leggen. Ik heb minder aanspraak, dat merk je gelijk.”
Anne Marie Hoekstra