The Meadows: dromen van een doorbraak
AlgemeenOTTOLAND/GOUDRIAAN • The Meadows presenteerde onlangs de eerste EP. Een kennismaking met een band die droomt van een doorbraak.
Dromerige nummers, met een stevige rockrand. De band The Meadows uit Ottoland en Goudriaan heeft er in de Alblasserwaard in de afgelopen jaren al een trouwe fanbase mee opgebouwd. Laatst nog, bij de presentatie van de EP ‘Lost in the Storm’ in een café in Utrecht.
De fans uit de streek rijden met de bus Utrecht in onder het scanderen van de bandnaam. In de horecagelegenheid dreigen ze er door hun rumoerige bijdrage uitgezet te worden. “Maar dat is gelukkig goed gekomen”, lachen zanger Evert Jan Bos, drummer Roald de Vries en gitarist Martijn Bos, die zijn aangeschoven voor het interview. Samen met bassist Jesse de Vries en gitarist Hendrik Terlouw vormen ze The Meadows.
Magie
Aanleiding voor het gesprek is diezelfde presentatie van hun eerste EP. Het is één van de stappen die ze zetten op weg naar meer gelegenheid te krijgen om te doen wat ze het liefste doen: muziek maken.
De magie van het geluid van drums, bas, zang en gitaren die samensmelten tot één geheel, de kick van het optreden voor een enthousiast publiek, het heeft de vijf Alblasserwaarders ontegenzeggelijk in hun greep. Een blanco cheque? Die gebruiken ze om financieel onafhankelijk te zijn en dag in, dag uit met muziek bezig te zijn. “Vijf dagen in de week en twee dagen uitrusten”, vat Martijn samen.
Weilanden
We schrijven 2019 als de mannen van The Meadows - een volbloed poldernaam, in goed Nederlands staat er De Weilanden - voor de eerste keer ‘bandtechnisch’ samenkomen. Evert Jan is er dan nog niet bij, Martijn tekent voor de zangpartijen. Het samen jammen in een schuurtje smaakt al snel naar meer. Covers worden aangevuld met eigen nummers, de eerste optredens in onder meer dorpshuis De Multistee in Goudriaan en de feesttent in Ottoland volgen.
Enkele jaren na de start sluit Evert Jan aan. “De jongens oefenden achter ons huis. Mijn vader zei vaak: ‘Joh, ga toch meedoen.’ Dat heb ik uiteindelijk gedaan. Al moet je wel een drempel over. Zeker als zanger laat je jezelf echt zien, moet je je emoties tonen. De eerste keer dat ik mee optrad was in Xinix in Nieuwendijk. Ik stond toen met wat vrienden in het publiek. Op een gegeven moment hakte ik de knoop door: ‘Fuck it, ik doe het gewoon’. Ik ben het podium opgegaan.” Met een grijs: “En ben nooit meer vertrokken.”
Democratische inslag
Opvallend is de democratische inslag van de band. Aanwijzen wie de eigen nummers schrijft lukt niet, want dat is elke keer een samenspel met ieder een eigen inbreng. “Bij het opnemen van de EP werden ze in de studio af ten toe gek van ons” lacht Roald. “Bij elke vraag keken we elkaar aan en overlegden we het beste was, in plaats van dat één iemand meteen de knoop doorhakte.”
Discussie over de muzikale koers is er ook niet bij The Meadows. Een gedeelde voorliefde voor bands als U2, The Cure, Pearl Jam en Kings of Leon levert genoeg inspiratie op voor een eigen repertoire. Of ze daar een label aan kunnen geven? De aarzeling is duidelijk merkbaar. “Melancholische dreamrock, misschien?” Een beter idee is om naar Spotify te gaan en de EP ‘Lost in the Storm’ te beluisteren. “We vinden het heel tof om dit nu te kunnen delen met de rest van de wereld. Daar maak je tenslotte muziek voor.”
Grote namen
Dromen doen ze nog graag. De muzikale top bereiken, spelen voor uitverkochte stadions, waarom niet? Ze zouden niet de eerste band zijn die doorbreekt na jarenlang optreden in kleine zaaltjes en uren doorbrengen in morsige kleedkamers. “Hoe we dat willen bereiken? Gebruikmaken van social media, jezelf brutaalweg promoten bij de grote namen in de muziekindustrie.”
Maar vooral: heel veel uren maken op de planken. “We proberen zoveel mogelijk op te treden. Dan moet je het geluk hebben om opgepikt te worden. Het scheelt daarbij wel of je al connecties hebt. Een goede kruiwagen in de muziekwereld scheelt een hoop en die is in de Alblasserwaard wat lastiger te vinden.” Voor de goede orde: er klinkt geen enkele bitterheid in door. Het feit dat een bus vol Alblasserwaarders meereist naar een optreden naar Utrecht, dat vinden ze al hartstikke mooi. “En sowieso, het blijft altijd mooi om een droom te hebben”, sluit Martijn af.
Vijf nummers
De EP ‘Lost in the Storm’ biedt plaats aan vijf nummers, ‘Humankind’, ‘Don’t’, ‘Lost’, ‘True Sunlight’ en ‘Sooner or Later’, en is te vinden op Spotify. Voor meer informatie over en het volgen van The Meadows kunnen belangstellenden terecht op de Facebookpagina (The Meadows band) en Instagram (themeadows_official).