Column Mirte Damen: Stad aan de Rijn
AlgemeenHoe mooi hoe dingen kunnen gaan en lopen. 26 december 2020 schreef ik bij een vriendin aan tafel een liedje en neuriede het refrein dat er nog niet in tekst was. Maar ik dacht: hier zou wel eens wat in kunnen zitten. Een jaar later zat ik weer bij die lieve vriendin aan tafel, het was wederom 26 december maar nu 2021 (mijn verjaardag). En met ‘wat’ wijn op… met behoorlijk wat wijn (ik dan) namen we wij het deuntje en de tekst op. Gewoon op de iPhone. En in de eerste week van dit nieuwe jaar stuurde ik het naar Jason Bouman. Hij stuurde: ‘Ik heb het effe snel geluisterd op mijn telefoon. Het heeft zeker potentie! Ik zal woensdag eens effe gaan pielen. Er zitten wat dingetjes in die ik aan zou passen, dat doe ik eerst en dan mag je zeggen of je het er mee eens bent’.
We hadden elkaar beter leren kennen door Pracht op de Gracht in 2020 en met de kerstopnames van RTV Utrecht afgelopen december. Jason ging er even aan zitten en dat was in de tweede week van januari. En op mijn telefoon kreeg ik het liedje terug, maar nu met piano en zang en een idee voor het refrein, geweldig! We maakten een afspraak en doken bij hem de studio in. En soms heb je van die momenten dat alles samenkomt. Dit was er één. Wat hebben we een lol en plezier gehad om dit te maken, en nog steeds.
Het liedje met alleen piano en zang heb ik toen gestuurd naar mijn geweldige muzikale vriendin Hester van der Vlugt. In het een appje stond: Ola kanjer, we need viool. Who you gonna call..? Hester!! Zij ging aan de slag en dat was zo mooi. De fantastische Reinier Sijpkens blies met koper (trompet) er nog precies een mooi klein laagje overheen. Dat in een notendop is het verhaal van deze plaat. Een liedje (walsje) voor Woerden: Stad aan de Rijn.
Hoe mooi als dingen samen komen en ook dan echt precies op zijn plek vallen. Laten we dat samen komen dit jaar heel vaak doen en het leven vieren waar het nu weer kan. Gefeliciteerd Woerden 650 jaar.
Link naar liedje: