Marlen Visser neemt haar cursisten mee naar de meest sfeervolle plekjes van Frankrijk.
Marlen Visser neemt haar cursisten mee naar de meest sfeervolle plekjes van Frankrijk. Foto: PR

Auteur Marlen Visser geeft schrijflessen in Frans kasteel

Een stampvoetende madame

regio • Ik ben van beroep auteur, schrijfcoach en journalist. Schrijven heb ik altijd erg leuk gevonden. Korte verhalen, journalistieke verhalen, boeken. De lezers van de lokale kranten kennen waarschijnlijk wel mijn serie 'Kat in de Stad'. Ik heb het onlangs als boek uitgegeven. Het gaat over lapjeskat Koosje, die tegen wil en dank in de stad terecht is gekomen en daar het gedrag van de mensen bekijkt vanuit haar eigen perspectief als kat.

Een ander boek van mijn hand is 'Verraderlijk patroon', een spannend boek waarin lachgas een rol speelt. Ik heb het geschreven in samenwerking met mijn dochter Ginger. Het is verschenen bij Uitgeverij Kluitman, je weet wel, de uitgever van de boeken over Dik Trom en Pietje Bell. Eerder is ook 'Noodlot' verschenen, bij Prometheus. Daarvan heeft Peter R. de Vries nog het manuscript gelezen en van zijn vakkundig commentaar voorzien. Dat maakt me dankbaar en trots, dat mag je best weten. In Noodlot valt de Postcodeloterij-hoofdprijs op een klein dorp dat uit maar 1 postcode bestaat. Hiermee zijn alle inwoners óf winnaar óf verliezer. Dit zet de verhoudingen op scherp, met alle gevolgen van dien.

Schrijfcursus in kasteel

De schrijfcursussen die ik geef, daar beleef ik zo ontzettend veel plezier aan. In oktober ga ik weer met een gezelschap op pad. We hebben in Frankrijk een kasteel gehuurd. Daar kunnen we in een fantastische ambiance helemaal in het schrijven opgaan. Het belangrijkste is dat je even helemaal weg bent van je normale omgeving. Als je thuis een boek wilt schrijven, of een serie korte verhalen, dan is er altijd wel iets wat je afleidt. Daar heb je dat niet. Je bent met een groep mensen die allemaal hetzelfde willen: zichzelf in een rustige, mooie omgeving ontwikkelen op het gebied van schrijven. Soms even helemaal alleen met je ideeën, dan weer samen met anderen je werk bespreken. Ik heb dat nu al een aantal keer gedaan en iedereen is altijd enthousiast.

In alle valkuilen gelopen

Toen ik besloot schrijfcursussen te gaan geven, heb ik eerst heel goed nagedacht wat mijn centrale boodschap dan wel moest zijn. Ik ben er eens goed voor gaan zitten en heb gedacht: wat had ik nou allemaal willen weten, voordat ik aan mijn eerste boek begon? Dat klinkt misschien vreemd, maar ik heb gemerkt dat het schrijven van een boek niet zomaar eventjes tot stand komt. Je hebt een goed idee, bedenkt personen en een plot en je gaat tikken, dat is wat veel mensen denken. Je kent wel het beeld van die schrijver met die dikke sigaar, het glas whisky en de typemachine, die 'eventjes' een bestseller schrijft. Ik kan je zeggen: het is ingewikkelder dan dat. Schrijven is monnikenwerk. En ik weet nu dat ik zelf ook in alle valkuilen ben gelopen. Een ervan is het enorme verschil tussen zakelijke teksten en creatieve teksten. Ik kwam uit de zakelijke wereld en was die stijl gewend. Als je een roman wilt schrijven, moet je veel meer aan de verbeelding van de lezer overlaten. Een ander voorbeeld: beginnende schrijvers willen vaak teveel uitleggen aan de lezer. 'De boze mevrouw rende de kamer binnen'; waarom niet: 'De vrouw rende stampvoetend de kamer binnen'? Dan is ze ook boos, maar je laat meer over aan de fantasie van de lezer.

'Schrijven is hard werken. Vergeet die man met de sigaar en de whisky'

Vriendschapsband

De cursussen zijn natuurlijk bedoeld om zoveel te leren over het schrijven en de technieken ervan, dat je uiteindelijk een boek kunt schrijven waar uitgevers enthousiast van worden. Maar het is geen ultiem doel. Ik vind vooral de weg er naartoe heel belangrijk. Schrijven moet leuk zijn. Gezellig met elkaar, een lekker hapje erbij, een drankje. En heel veel praten over wat je bezig houdt. We worden altijd helemaal in de watten gelegd door onze gastvrouw Miranda. Ze kan fantastisch koken en zorgt voor een geweldige sfeer. Voor mij is het mooi om de deelnemers te zien groeien in hun schrijfkunst. Wat minstens even mooi is, is de vriendschapsband die tussen de deelnemers ontstaat. Daar word ik oprecht blij van.

q www.marlenvisser.nl