Levensverhaal Woerdsense Saph op klassieke muziek
AlgemeenWOERDEN • Verslaving, depressies en dakloosheid: voor Saph Metekohy (39) uit Woerden zat het leven niet altijd mee. Na een loodzware periode wist ze op eigen kracht - en met hulp van buitenaf - er weer bovenop te krabbelen. Het Utrechts Requiem zette haar aangrijpende levensverhaal op klassieke muziek.
Vrijdagavond staat ze op het podium van Het Klooster, tussen de professionele musici. Om haar verhaal te doen. En dat is best spannend, zelfs na meer dan twintig voorstellingen. “Alle ogen zijn op jou gericht”, weet ze. “En deze keer zijn het mensen uit mijn eigen woonplaats, die mij kennen als ‘die ene met de vogel’. Maar mijn levensverhaal kent bijna niemand.” Praten over haar verleden doet Saph niet graag. “Het is een blijvend litteken, maar ik kijk nu liever vooruit. Het is niet belangrijk waar je vandaan komt, maar waar je heen gaat.”
Hulpvogel
Sinds een jaar of twee gaat het beter met Saph. Ze woont alleen, met haar drie vogels waarvan één haar ‘hulpvogel’ Fellow genaamd. “Dat is echt mijn maatje. Of ik nou boodschappen ga doen of bij iemand op bezoek ga, Fellow is altijd bij me. Meestal zit hij op mijn schouder. Hij maakt me rustig en waarschuwt me als ik m’n medicijnen moet nemen.”
Via De Tussenvoorziening, een stichting die zich inzet voor (ex) dak- en thuislozen, kreeg Saph de vraag of ze mee wilde doen aan het muzikale project Meet my story van het Utrechts Requiem. “Normaal gesproken is een requiem voor een overledene. Nabestaanden doen bij God een goed woordje voor hem of haar en hopen zo het laatste zetje te geven voor een warme ontvangst in de hemel. Het requiem in dit project verplaatst zich naar de levenden. In dit geval van mensen die in de grote loterij een minder gunstig of zelfs slecht lot hebben getrokken.”
Liedtekst
Saph aarzelde, maar besloot toch mee te werken. “Je bent niet door dingen heengegaan om er vervolgens niets mee te doen. En wie weet helpt mijn verhaal anderen.” Voor het project voerde ze lange gesprekken met Ellen Blom die haar verhaal optekende. Op basis van dat verhaal maakte een componist een liedtekst. Toen Saph voor de eerste keer het muziekstuk hoorde, moest ze er behoorlijk aan wennen. En ze had ook wel wat kritiek toen ze haar eigen liedtekst terug las. “Ik vond het teveel over mijn verleden gaan en miste de veerkracht. Samen hebben we het vervolgens beter gemaakt.”
Saph is trots op zichzelf en de vijf andere deelnemers van het project. “We hebben elkaar gedurende het hele project door dik en dun gesteund. Dat was mooi. Hun verhalen zijn ook voor mij inspirerend en herkenbaar. De maatschappij had ons allemaal afgeschreven, maar wij hebben toch de kracht gevonden om weer positief in het leven te staan. Ieder op zijn of haar eigen manier. “
Cookiemonsterpak
Het project gaf haar eigen zelfvertrouwen een flinke boost. “Ik besef me steeds meer dat ik mag zijn wie ik ben. En dat voelt zo goed! Als ik zin heb om in mijn Cookiemonsterpak naar de supermarkt te gaan, doe ik dat gewoon. Blijkbaar moet je jezelf eerst verliezen om echt jezelf te zijn.”
Haar eigen leven krijgt Saph steeds beter op de rit. Zo werkt ze als voorlichter bij De Tussenvoorziening, zit ze in het dagelijks bestuur van de Achterkant en is ze druk binnen de fractie van LijstvanderDoes. Ook helpt ze bij de organisatie van De Regenboogweek die in oktober voor de vijfde keer word gehouden. Haar droom is ooit om met een ‘onemanshow’ in het theater te staan. “Dat klinkt misschien gek voor iemand met faalangst, maar ik ben inmiddels wel besmet met het theatervirus. Wie weet gaat het me ooit lukken om professioneel spreker te worden.”
Het Utrechts Requiem is vrijdag 16 september om 20.15 uur te zien in Het Klooster. Kaarten à 22,50 euro zijn te koop bij de kassa en online te bestellen via: www.kloosterwoerden.nl.