Molenvlietpark
FOTO
Daar liggen ze dan. Mijn tickets om de wijk in te komen. Om bij mijn huis te komen. Deze weken is het Molenvlietpark niet meer onze groene vlucht uit de woonwijk. Voor een rondje door het groen in de pauze. Een wandeling voor de rollatorende ouderen. Spelende jeugd. Om nog maar te zwijgen van het aankomende stampende doffe geluid waar in de wijk geen muziek meer van te maken is. Pissen in de voortuin, kotsen in de prullenbak. Troep in het winkelcentrum. En in oktober zijn we opnieuw aan de beurt...meerdere dagen.
Wat krijgen de omwonenden in Molenvliet er eigenlijk voor terug? Gratis kaartjes voor het festival? Een bloemenstrook voor al het plat gereden groen? Vogelhokjes om de vogels weer terug te lokken? Schuilhuisjes voor de padden en egels ter compensatie voor hun platgereden en vertrapte soortgenoten of hun schuilplekjes? Wegwerken van alle oneffenheden in de paden voor rolstoelen en rollators als tegenprestatie voor de gemiste wandelrondjes? Worden de klimrekken in de wijk opgeknapt als bedankje voor niet spelen in het park? Of wordt voortaan het speelveld in de pit geveegd en prullenbakken geleegd?
Als er geen toegevoegde waarde is voor de bewoners van Molenvliet, dan is het toch veel beter te zeggen dat het Molenvlietpark geen festivalterrein is. Het is groene ruimte van de wijk.
Mark Bouwmeester - Woerden
Peukenopruimactie
Vorige week las ik in de krant over de ludieke actie om peuken die op straat worden gegooid op te ruimen. Hartstikke mooi, maar eigenlijk moet het niet nodig zijn. Laat mensen zelf hun rommel opruimen! Ik ben 95 en rij met mijn scootmobiel regelmatig door het Westdampark. Bij het mozaïekbankje ligt veel troep: sigarettenpeuken, kartonnen verpakkingen en ander zwerfafval. Weggegooid door onze jeugd. En dat terwijl er op drie meter afstand een afvalbak staat! Ik snap dat niet. Met een klein harkje en een blik heb ik de troep al twee keer opgeruimd. Als jongeren hun afval voortaan netjes weggooiden, hoef ik geen derde keer meer te komen.
95-jarige inwoner van Woerden