Gérold Borsboom vertrekt na 42 jaar als persvoorlichter van de gemeente Woerden.
Gérold Borsboom vertrekt na 42 jaar als persvoorlichter van de gemeente Woerden. Foto: Paul van den Dungen Fotografie

Gérold Borsboom zwaait af: ‘Als ‘s nachts mijn telefoon ging, moest mijn vrouw me wakker maken’

Algemeen

WOERDEN • ‘Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg’. Wars van formaliteiten, dikdoenerij en snobisme en met een netwerk waar menigeen jaloers op kan zijn. Geen laptop, geen horloge en tot ongenoegen van zijn directe collega’s ook geen echte agenda. Dat is Gérold Borsboom, persvoorlichter bij de gemeente Woerden ten voeten uit. De woensdag gehouden Woerdense Koeiemart is ook zijn laatste. Na 42 jaar neemt hij afscheid, dus tijd voor een terugblik.

Het heeft even geduurd voordat er een afspraak was gemaakt om de voorbije jaren eens de revue te laten passeren. Gérold hoeft niet zo nodig in de belangstelling te staan. Dat is al die jaren ook niet zijn metier geweest. Vanuit een boekhoudkundige baan wordt hij in de 80er jaren gevraagd te solliciteren naar een functie bij de gemeente Woerden. Er was in die tijd nog geen voorlichter. Zijn eerste grote klus werd de gasexplosie op 21 januari 1985 op het Binnenhof in Woerden. In die jaren behoorden de meeste diensten nog tot de gemeentelijke organisatie en werd hij in een klap voorlichter voor de gemeentepolitie Woerden, de gemeentelijke brandweer Woerden en het gemeentelijk energiebedrijf.

Bar en bar koud
“Dat was wel even een dingetje. Het was bar en bar koud, het vroor en had gesneeuwd. Er waren doden te betreuren en een grote materiele schade tot in de verre omtrek van het centrum. Mensen moesten worden ondergebracht, noodvoorzieningen getroffen, landelijke pers te woord gestaan. Soms met pijn en moeite, maar het lukte.

Gérold Borsboom was als persvoorlichter anders dan anderen. Dacht na, overlegde waar nodig en was open in zijn woordvoering. De lokale, maar ook de landelijke pers hadden al die jaren zijn volledige aandacht en dat vaak ook wederzijds. Toch was dit alles niet zo vanzelfsprekend. Door een medische misser bij zijn geboorte hield Gérold daar een paar ongemakken aan over. Zijn motoriek was niet altijd even beheerst en zijn rechterhand had een spasme die in de loop der jaren verergerde. Na een revalidatietraject in Doorn, waar de revalidatiearts hem zoveel mogelijk het verwarmde zwembad liet opzoeken kwam er hij op 16 april 1981 uit het revalidatiecentrum. Een datum die in zijn geheugen staat gegrift.

Erwtensoepactie
Zijn vader zag ook dat de warme baden voor zijn zoon een uitkomst waren en begon rond 1964 eigenhandig een zwembad te graven. Hij was automonteur bij Van Ramselaar en zag op de televisie in het programma Van Gewest tot Gewest het zwembad Den Hommel in Utrecht met verwarmde baden. Hij besloot daar met een aantal gehandicapte jongeren uit Woerden te gaan zwemmen en reed iedere zaterdag met een busje naar Utrecht. Intussen had hij door middel van verschillende acties, waaronder een erwtensoepactie, een bedrag van 860.000 gulden bijeen vergaard en de bouw van een verwarmd Woerdens zwembad kon doorgang vinden.

KuKeLeBoe
Alle artsen zeiden toen, het zwembad heeft meer Bate(n). Intussen kocht de gemeente het landgoed Bredius. Gérolds vader kocht de dierenweide in het Bredius nadat de eigenaar de veestapel van de hand had gedaan en begon er een kinderboerderij. Het Brediushonk was er toen nog in gebruik bij de Plantsoenendienst. De dierenweide kreeg na een wedstrijd de naam Kukele-boe. De naamgeefster en winnares was de toen nog jonge Femke van den End. “Vlak voor de dood van mijn vader heb ik de boerderij van hem overgenomen in de vorm waarin hij nu is.”

Wanneer Gérold Borsboom terugkijkt op zijn loopbaan als persvoorlichter bij de gemeente Woerden, dan komen er natuurlijk een groot aantal bijzondere gebeurtenissen naar voren. Zo is er in 1984 de brand in de Erasmusschool en in 1991 de Johan Frisoschool. Bij het zoeken naar vervangende locaties liet Gérold zich niet onbetuigd. In de 90er jaren waren het de A12, het spoor en de Oude Rijn de meest genoemde ongevalslocaties. Denk alleen al aan de stilstaande treinen op de fly-overs die in de herfst door vallend blad niet verder konden of die vanwege de storm stil bleven staan. Reizigers moesten worden opgevangen. Voor een aantal was ook overnachting nodig. Er werden heel wat telefoontjes gepleegd om mensen toch nog naar hun bestemming te brengen.

Disco de Kluis
Het is 1995 als discotheek De Kluis in de Achterstraat door brand wordt verwoest en in 2007 de Palestijnse arts Ashraf el Hagoug vrijkomt en zijn vrouw bekend wordt met haar ‘Grote Blij’. In 2008 wordt Robert Mazur doodgeslagen met daarna een indrukwekkende kerkdienst. In 2014 komen drie kinderen van het Minkema College bij de ramp met de MH17 om het leven. Het kostte Gérold en de zijnen heel wat inzet om de pers daar hun werk te kunnen laten doen. Op Tweede Paasdag 2015 was Woerden een Sjaak Rijke(r). In datzelfde jaar vond de bestorming plaats van de Snelrepoort, waar vluchtelingen werden opgevangen.

Dan zijn er nog de vele dodelijke ongevallen op provinciale wegen, Utrechtsestraatweg, Rietveld en Milandweg.Als de Veiligheidsregio Utrecht (VRU) wordt opgericht wordt Gérold ambtenaar crisisbeheersing. Er zijn nog vele voorvallen en gebeurtenissen aan te halen, waar Gérold Borsboom bij zijn 42 jarige loopbaan bij betrokken was. “Als ‘s nachts mijn telefoon ging dan zat mijn vrouw al op de rand van het bed om mij wakker te maken. Ik ben gelukkig een goede slaper.”

Streekmarkt Woerden
Over zijn hobby’s hoeft hij niet lang na te denken. “Ik ben lid van de stichting Streekmarkt Woerden, betrokken bij het Agrarisch Centrum Woerden, waarbij ik moet denken aan de overstromingen in Brabant, een aantal jaren geleden. Ook toen hebben wij ons ingezet om vee van de Brabantse boeren naar Woerden te halen en onder te brengen bij de verschillende agrariërs. Het sluiten van de Koeiemart in 2003 door de komst van de koeienziekte BSE was wel een dieptepunt. Verder heb ik meegeholpen met de Graskaas dag en de Historische kaasmarkt.”

“Intussen kijk ik als in een spiegel terug naar al die jaren. Ik denk dat ik straks gewoon ga fietsen. Ben in 1979 medeoprichter geweest van de Woerdense Tour Club WTC, alleen ben ik het enige bestuurslid met een dikke banden fiets. Sinds mijn 60e verjaardag heb ik een e-bike. Al met al was het een mooie tijd waaraan ik heel veel vrienden en goede kennissen heb overgehouden. Ook diende ik in al die jaren een groot aantal burgemeesters: Jan Bos, Herman van Zwieten, Trix van der Kluit, Peter Mangelmans, Hans Schmid, Jan Waaijer en Victor Molkenboer.”

Dank aan Albert Kromwijk
“Heel veel dank ben ik verschuldigd aan de vorig jaar overleden Albert Kromwijk, mijn rechterhand en redder in nood. Dag en nacht inzetbaar voor onder andere afzettingen, strooien, bomen ruimen. Je kon het zo gek niet bedenken of Albert had er wel een oplossing voor. Dit was gisteren mijn laatste Koeiemart. Ik heb een schat van een vrouw, een dochter, twee zonen en twee kleinkinderen die nu nog meer aandacht van mij gaan krijgen. Het grappige is wel dat nu juist Femke Rodenburg-Van den End, de naamgeefster van Kukele-boe, binnen de gemeente Woerden mijn opvolgster als persvoorlichter/woordvoerder is geworden.”

Paul van den Dungen