Tim Langerak uit Woerden ringt vogels in Mongolië
AlgemeenWOERDEN • Tim Langerak uit Woerden verbleef twee maanden lang op de steppes van Mongolië om vogels te ringen.
De 19-jarige vogelaar is sinds enkele weken terug van zijn toch bijzondere avontuur. En hij is ook alweer op pad geweest in Nederland, op zoek naar zeldzame vogels. “Vogelen is mijn lust en mijn leven”, vertelt Tim. “Als het even kan ben ik wel buiten, het liefst langs de Waddenkust. Dat is toch wel mijn favoriete vogelgebied.”
Het was opa Teunis die Tim als klein jongetje inspireerde om te gaan vogelen. “Ik ging vaak met mijn zusje naar de camping in Zeeland waar mijn opa en oma een seizoenplaats hadden. Mijn opa was vroeger leraar biologie. Die nam ons vaak mee de natuur in, om met de verrekijker reeën en vogels te spotten. Dat vond ik superleuk.”
Vogeltrek
Op zijn 16e kiest Tim voor de MBO-opleiding toegepaste biologie. Hij krijgt de kans om stage te lopen bij het Ottenby Bird Observatory in Zweden, een instituut dat onderzoek doet naar de vogeltrek. “Die trek is iets dat me mateloos fascineert”, vertelt hij. “Sommige vogelsoorten leggen enorme afstanden af en volgen daarbij vaak de kustlijn. Er valt nog zoveel te ontdekken over die trek.”
In Zweden leert hij mensen kennen die in Mongolië zijn geweest, om vogels te ringen. “Het leek me wel wat om daar heen te gaan aangezien ik - na het afronden van mijn studie afgelopen zomer - een tussenjaar zou nemen. Ik kon daar vogelsoorten spotten die hier zelden tot nooit worden waargenomen.” Een mailtje bleek genoeg om de nodige contacten te leggen. In augustus was het zover en stapte Tim het vliegtuig in, met bestemming Ulaanbaatar.
Daar aangekomen wordt Tim redelijk in het diepe gegooid. “Ik kreeg een lokale simkaart en werd op de bus gezet, met een briefje met daarop een plaatsnaam die nauwelijks was uit te spreken.” Het lukt Tim om op de juiste bestemming te komen. Bij aankomst staat iemand hem op te wachten om ‘m naar het kamp te brengen dat naast een groot meer ligt. Vrijwel direct moet hij aan het werk. “Ik mocht meehelpen met het vangen en ringen van steltlopers. Die krijgen een kleurring om één van de poten, in de vorm van een vlaggetje met een code erop. Zo kun je ze volgen tijdens de trek.”
Minder streng
Ervaring met ringen heeft Tim al opgedaan in Zweden, “maar daar mag je het alleen doen onder toeziend oog van iemand met een ringvergunning. In Mongolië zijn ze wat minder streng en heb ik volop mogen ringen.” Het contact met zijn kampgenoten verloopt ietwat stroef. “Ik was de enige westerling en ze spreken in Mongolië nauwelijks Engels. Een praatje maken was dus lastig. Gelukkig begrepen we elkaar wel een beetje door alle vogeltermen.”
Het ringen gaat 24/7 door. Tim komt de ene na de andere bijzondere vogel tegen. “Je ziet soorten die je alleen van plaatjes kent, echt heel gaaf. Gek genoeg raak je eraan gewend. Na een paar dagen vroeg iemand me wat ik had gevangen. ‘Niets bijzonders’, antwoordde ik. Da’s best gek, want je hebt vogels in je handen die menig vogelaar nooit zal zien.”
Na een week verkast Tim naar een andere locatie, in het oosten van het land. “Dat was echt in the middle of nowhere“, lacht Tim. “De opdracht was duidelijk: zangvogels ringen langs een rivier. Maar we moesten eerst een compleet kamp opbouwen. Da’s best lastig met studenten die geen woord Engels spreken.”
In het kamp is het een beetje ‘behelpen’. Zo is de wc niet meer dan een gat in de grond en moet iedereen zijn of haar kleren in de rivier wassen. “Je telefoon opladen deed je bij een zonnepaneel.” Toch is Tim na twee weken wel gewend aan het primitieve leventje. Aan de lokale keuken went hij niet tijdens zijn verblijf. Zo wordt er ter plaatse een schaap geslacht en opgegeten. Geen pretje voor Tim die vegetariër is. “Ze eten daar ook echt alles op van het schaap, inclusief de organen. Er gaat dus niets verloren. Dat is wel goed, maar lekker is het niet.”
Leerzaam
Ondanks het eten kijkt Tim, nu hij terug is in Woerden, met een goed gevoel terug op zijn toch bijzondere avontuur. “Het was leuk en heel leerzaam. Ik krijg vanuit Mongolië melding als er vogels die wij hebben geringd worden terug gevangen of elders worden gezien. Zo is er een kleine plevier die wij hebben geringd in China gezien.”
Inmiddels is Tim alweer bezig met het plannen van een volgende vogelreis. Die gaat naar Oman. “Ik ga daar in de kerstvakantie met wat vrienden naartoe om vogels te kijken. Ik hoef ze niet te ringen. Dat wil ik hier in Nederland weer oppakken.”