Potlood

Er is geen ontsnappen aan. Ooit waren provinciale en Europese verkiezingen een beetje een publicitair ondergeschoven kindje. De een te vaag, de ander te ver weg. Maar heden is er volop aandacht. Er spelen namelijk nogal wat zaken in den lande waar je als stemmer het nodige van kan vinden. En zo kleuren voorheen CDA groene weilanden nu SGP oranje en BBBeter. Hetgeen de vraag inzake die laatste oproept of het wel echt 3 x B is of eigenlijk weinig burger en vooral veel boerenbeweging. Er zijn in ieder geval velen politiek in beweging, en dat is en goede zaak voor een democratie. Dat laat niet onverlet dat ik de afgelopen weken toch aardig wat vervreemdende inbreng in het politieke debat heb mogen vernemen. Immigranten die vluchtelingen verwijten voorgetrokken te worden. Mensen die aangeven dat we in armoede en ellende leven maar dan naar een Balkan land verwijzen en zeggen dat het leven daar goed is omdat dat echte armoede is maar de mensen gelukkig zijn. Of een persoon met een uitkering vind dat de overheid iedereen in de steek laat en daarom zelf maar mensen in zijn omgeving steunt want hij heeft het immers goed. Maar laat dat nu dus ook de charme van een democratie zijn. Als je denkt dat jouw mening goed vertegenwoordigd is bij een bepaalde partij, dan staat stemmen daarop je vrij. En je mag in vrijheid jouw mening en politieke standpunten delen en verkondigen. En als dat nog niet genoeg is, dan mag je zelfs een eigen partij oprichten, hoe beperkt of breed je doelstellingen ook zijn. Zie bijvoorbeeld de eenmanslijst 14, Zwarte Piet is Zwart. Je ontkomt er toch stiekem niet aan je af te vragen wat de standpunten inzake het Nationaal programma Landelijk gebied of het cultuur- en erfgoed programma van deze partij is. Maar ook dat is onderdeel van een democratische dynamiek. Wat dat niet is zijn zaken die Woerden recent in een negatief daglicht zetten. Gelukkig nog geen zielig gedoe met fakkels, maar wel bedenkelijke figuren die politieke spandoeken vernielen en bedreigingen uiten naar flyerende vrijwilligers. Een uitermate treurige en zielige vertoning die louter hoon en meelij zouden moeten opwekken. Vooral omdat het de door deze figuren zogenaamd gekoesterde vrijheid integraal aantast. In een democratie laat je immers je bepalende stem niet horen met intimidatie, terreur, vernieling en een spuitbus, maar in vrijheid in een stemhokje met een rood potlood.