Column Mirte Damen: Twee gedichtjes
AlgemeenIk schreef twee gedichtjes en die wilde ik even delen. En ik vind dat oprecht heel erg spannend. Schrijf ze best vaak maar deel ze veel te weinig. Dat is mijn eigen sluier van onzekerheid. Even geen column of mening deze week (meningen genoeg al in deze wereld). Maar gewoon twee gedichtjes.
Er hangt lente in de lucht
Er zitten al knopjes aan de bomen
En overal zie ik bloempjes komen
De sneeuwklokjes zijn al op vakantie
De natuur bloeit in haar briljantie
En de bijtjes zoemen vrolijk in hun vlucht
Mensen er hangt lente in de lucht
Laat die zonneschijn nu maar komen
Dit wordt een lente uit mijn dromen
Alle terrasjes gaan weer open
Ik heb zin om een ijsje te kopen
En zwaluwen zijn weer terug van hun vlucht
Mensen er hangt lente in de lucht
Ik zie de futen samen dansen
Zwanen lief met elkaar sjansen
Merels zingen samen mooie liedjes
Op het gras dansen nieuwe sprietjes
En de wind maakt een diepe zwoele zucht
Mensen er hangt lente in de lucht
De mensen liggen weer in parken
De buurman is zijn tuin aan het harken
Zie iedereen samen echt genieten
Ik ga deze winter even compleet deleten
En ik maak een hele diepe zucht
Want eindelijk hangt de lente
Echt eindelijk hangt de lente.
Die hele mooie lente
Echt eindelijk hangt de lente in de lucht
Dagje schuil
Ik wil gewoon een daggie schuil
Even de wereld laten stoppen
Gewoon genieten van geluk of omdat ik huil
Niemand mag het zien dat ik het even niet red
Dan is mijn beste vriend mijn bed
Dan is mijn beste vriend mijn bed
Ik wil een dagje schuil met jou
Onder je warme dekentje
Gewoon lekker lepeltje lepeltje
Dan laten we de wereld even voor wat die is
En dan weet ik dat ik daar effe helemaal niks mis
Daar effe helemaal niks mis
Vandaag speel ik even een molletje
Ik wil wel knuffels en een aai over m’n bolletje
Soms trek je het even niet meer
Maar morgen?
Morgen! Ja morgen!
Morgen ben ik er wel weer.