Column Mirte Damen: Blijf dan nog even!
Algemeen
1.651
keer gelezen
Soms moet je de olifant in de kamer echt benoemen. Waarom? Omdat het serieus speelt in de maatschappij! En je dingen niet moet verzwijgen. Maar normaal wordt er niet veel over mensen geschreven die uit het leven stappen door zelfmoord.
Depressie en angst zijn toegenomen en praat daar over. Maar mensen durven niet te praten. We praten niet…. Ja hoe is het? Goed prima… maar: ‘het gaat kut of helemaal niet goed’ durven we bijna niet te zeggen.
Ook voor corona al niet. Na twee jaar corona zijn er zo veel depressieve gevoelens en gedachtes bij mensen en helemaal bij jongeren. Ik maak mij zorgen. Mocht je die nu hebben, bel 113. Zoek hulp! Praat! Geef aan! Maar help ook iemand. Toon medemenselijkheid, toon je hart ook al weet je niet wat je moet zeggen.
Ik zie het veel om mij heen en ik vind het verschrikkelijk. De machteloosheid en hopeloosheid van iedereen die met een depressie kampt of te maken heeft, of een trauma heeft opgelopen. Voor de personen in kwestie zelf maar ook voor familie, vrienden en bekenden.
Voor iedereen die er bij betrokken is of er misschien nu wel in zit. Of er al mee te maken heeft gehad. Weet dat je niet alleen bent. Ook al voelt het soms zo. Ik vind het super spannend om dit te schrijven, maar ik hoop oprecht dat dit gedicht een beetje troost en hoop mag geven in het donker. Al is het maar een heel klein beetje.
Gedicht: Blijf dan nog even
Wat is tijd als het tijdloos is?
Is dan gisteren en morgen allemaal vandaag?
Wat is pijn als het pijnloos is?
En je zelfliefde niet meer voelt, geen vraag?
Wat is het woord als het woordeloos is?
En hoop hopeloos is.
En alles beklemt wordt door kilte
Dan is er stilte
Dan is er stilte
Wat is adem als het ademloos is?
Waar haal ik dan nog zuurstof vandaan?
Wat is leven als het levenloos is?
En alles helemaal stopt met het bestaan?
Wat is smaak als het smaakloos is?
En het doel doelloos is.
En alles beklemt wordt door kilte
Dan is er stilte
Dan is er stilte
Maar als alle liefde, gevoelens en gedachtes zijn verdwenen.
Waar ben jij dan gebleven?
Waar ben jij dan gebleven?
Hoop je te ontmoeten in een volgend leven.
Vanuit het donker toch in het licht.
Samen in een volgend leven.
Als je echt niet anders kan
Als het echt niet anders kan
Ga dan
Ga dan
Ik blijf je vasthouden
terwijl ik je los laat.
Heb geen idee waar het heen gaat
Maar als er nog iets is,
wat in jou wil leven.
Blijf dan nog even
Blijf dan nog even
Ook al is het maar voor even.