Woerdense beeldhouwer Jan Vermaat (83) overleden
Algemeen
4.267
keer gelezen
WOERDEN • Jan Vermaat, de bekende Woerdense beeldhouwer, is maandag op 83-jarige leeftijd overleden. Vermaat was oprichter van de Kunstkring Woerden waarvan hij oud-voorzitter en ook erelid was.
Zijn betekenis voor de ontwikkeling van kunst en cultuur in Woerden is groot. Na de oprichting van de kunstenaarsvereniging roerden Vermaat en zijn medekunstenaars de trom voor meer aandacht voor het kunst- en cultuurbeleid in de gemeente Woerden. De ’lichte aanvaringen’ met het gemeentebestuur werkten goed. Midden jaren 80 ging bij de gemeente het roer om en werd serieus aandacht besteed aan kunstwerken in de openbare ruimte.
Prijzen
Zijn grote passie was het beeldhouwen. Een vijftiental jaren nam hij deel aan internationale beeldhouwerssymposia waar hij, en ook zijn onlangs overleden zus Hermien, prijzen in de wacht wisten te slepen. Op diverse plekken in Europa en zelfs in de Verenigde Staten is dan ook monumentaal werk van hem te vinden. In Nederland staan beelden van hem in scholen, villa’s, openbare gebouwen en plantsoenen.
In 1997 en 2007 was Vermaat - vanuit de Rotary - één van de initiatiefnemers van twee grote beeldhouwerssymposia, waaraan Woerden twintig beelden van internationale kunstenaars in stad en omliggende plaatsen heeft overgehouden. In 1997 ontving hij voor zijn inzet de Cultuurprijs van Woerden.
Woerden is trots op de beeldhouwer. Zo is er een speciale ‘Vermaatwandeling’ uitgestippeld. De route voert langs tien beelden waarvan het Beeld voor de Rechten van de Mens (1982), op het grasveld voor het kasteel, voor iedereen wel het meest bekend is.
Biografie
Vorig jaar verscheen een biografie over Jan Vermaat en zijn gehele oeuvre. Samen met de schrijver trok hij door het hele land om te zien hoe al zijn beelden erbij stonden. Vermaat genoot van deze afscheidstour langs veel werk en opdrachtgevers. Veertien jaren woonde hij Friesland waar hij over een groot beeldhouwersatelier beschikte. In 2017 keerde hij terug naar Woerden, terug op het oude nest.
Theo Aarsen