Juf José werkt al veertig jaar op zelfde basisschool: De Schakel in Woerden
Nieuws
2.123
keer gelezen
WOERDEN • José Daselaar (62) is al veertig jaar werkzaam op basisschool De Schakel in Woerden. Tijd voor een feestje.
Dinsdag was een dag vol verrassingen voor José. Het begon ‘s morgens al toen er een TukTuk voor de woning stopte om haar naar school te brengen. Daar stonden alle leerlingen haar op te wachten. Onder mooi versierde bogen liep ze vervolgens de school binnen waar met elkaar een feestje werd gevierd.
• Juf José werd met een TukTuk naar school gebracht. - Chris Gottenbos
Het was op 24 april 1984 dat José begon op De Schakel. “Ik was nog een broekie”, lacht ze. “In die tijd woonde ik nog in Den Haag, dus moest ik al vroeg uit bed om de trein te halen.” Dat ze in Woerden een baan had gevonden was puur toeval. “Na mijn opleiding aan de KLOS (Kleuter Leidster Opleiding School) en het vierde jaar van de Pabo heb ik twee jaar als invaller gewerkt. Ik gaf les op verschillende scholen in de buurt van Baarn waar ik vandaan kom. In de tussentijd bleef ik solliciteren.”
In die tijd was het moeilijk om een baan te vinden in het onderwijs, dus was José blij toen ze - na het schrijven van een sollicitatiebrief - op gesprek mocht komen op De Schakel in Woerden. “Dat gesprek liep naar mijn gevoel helemaal niet lekker. En tóch nodigde ze me uit om een proefles te komen geven. Dat ging wel goed, dus hebben ze me aangenomen.”
Mooie zwarte haren
José wist al vroeg dat ze later juf wilde worden. “Als vijfjarige zat ik - heel toevallig - bij juf José in de klas. Dat was een ontzettend lieve juf met mooie zwarte haren. Ik vond haar geweldig en wilde daarom later ook les geven.”
In ieder kind zit een talent. Ik wil dat talent eruit halen. Dat is soms best lastig, maar als je een band opbouwt lukt het vaak wel
Toch sloeg op latere leeftijd voor heel even de twijfel toe. Een baan als secretaresse zag José ook wel zitten. “Toen mijn tante me vroeg om haar op kantoor een handje te helpen, heb ik dat gedaan. Op het bureau lag een stapel met papieren om weg te werken. Halverwege de dag was die stapel weg en had ik niks meer te doen. Ik dacht: ‘Is dit het nou?’ Na een weekje had ik het wel gezien en koos ik definitief voor het onderwijs.”
Een keuze waar ze nooit spijt van heeft gehad. “Werken met kinderen is fantastisch. Ik vind het na al die jaren nog steeds een uitdaging om hen te helpen met het ontdekken van hun talenten.”
Ze gaf in haar lange schoolcarrière les aan tal van groepen. Toch ligt haar hart bij de kleuters. “Kinderen van die leeftijd zijn nog zo open. In ieder kind zit een talent. Ik wil dat talent eruit halen. Dat is soms best lastig, maar als je een band opbouwt lukt het vaak wel.”
Muziek
In haar klas klinkt vaak muziek. José zingt graag of speelt op haar ukelele. “Als er iemand jarig is, pak ik ‘m erbij en zingen we samen een liedje. Super gezellig!” Ook knutselen doet ze graag met de kinderen. “Ik geniet ervan als ze lekker bezig zijn.”
José heeft soms hele gezinnen in haar klas gehad. Nu ziet ze soms moeders op het schoolplein staan waar ze nog les aan heeft gegeven. “Da’s best bijzonder”, zegt ze met een glimlach. “Dat betekent dat ze het hier leuk hebben gehad.”
Zelf heeft ze het ook nog steeds ontzettend naar haar zin op De Schakel. Nooit voelde ze de behoefte om van school te switchen. “Waarom zou ik? Ik heb op deze school in al die jaren heel wat veranderingen meegemaakt. Collega’s die vertrokken, nieuwe collega’s die ons team kwamen versterken. Maar ook de invoering van het continurooster. En de introductie van het digibord. Ik ben met alles meegegroeid.”
Leuk en spannend
Vanzelfsprekend zijn de kinderen in de veertig jaar dat zij werkte veranderd. “Het gaat vandaag de dag wat sneller. En het moet allemaal leuk en spannend zijn. Af en toe roepen ze ‘juf, mogen we een dansje doen?’ Dan zet ik een filmpje op. Maar er moet natuurlijk ook gewoon gewerkt worden.” Structuur in de klas is belangrijk, zo benadrukt José. “Dat geeft kinderen houvast.”
Hoe lang ze nog doorgaat? José durft het niet te zeggen. “Eerlijk gezegd kan ik me een leven zonder school niet voorstellen. Zolang de gezondheid het toelaat ga ik lekker door.”
Floris Bakker